ید یک ماده معدنی است که در برخی غذاها یافت می شود. بدن برای ساخت هورمون های تیروئید به ید نیاز دارد. این هورمون ها متابولیسم بدن و بسیاری از عملکردهای مهم دیگر را کنترل می کنند. بدن همچنین برای رشد مناسب استخوان و مغز در دوران بارداری و نوزادی به هورمون های تیروئیدی نیاز دارد. دریافت ید کافی برای همه افراد به خصوص نوزادان و زنان باردار مهم است.

مقدار ید مورد نیاز روزانه به سن شما بستگی دارد. میانگین مقادیر توصیه شده روزانه در زیر بر حسب میکروگرم (mcg) ذکر شده است.

تولد تا 6 ماهگی 110 میکروگرم

نوزادان 7 تا 12 ماه 130 میکروگرم

کودکان 1-8 سال 90 میکروگرم

کودکان 9-13 سال 120 میکروگرم

نوجوانان 14-18 سال 150 میکروگرم

بزرگسالان 150 میکروگرم

نوجوانان و زنان باردار 220 میکروگرم

نوجوانان و زنان شیرده 290 میکروگرم 

ید به طور طبیعی در برخی غذاها یافت می شود و همچنین به نمکی که برچسب یددار شده است اضافه می شود. شما می توانید مقادیر توصیه شده ید را با خوردن غذاهای مختلف از جمله موارد زیر دریافت کنید:

ماهی (مانند ماهی کاد و ماهی تن)، جلبک دریایی، میگو و سایر غذاهای دریایی که عموماً سرشار از ید هستند.

محصولات لبنی (مانند شیر، ماست و پنیر) و تخم مرغ که منابع خوبی از ید نیز هستند.

نمک یددار، که به راحتی در ایالات متحده و بسیاری از کشورهای دیگر در دسترس است*

*غذاهای فرآوری شده، مانند سوپ های کنسرو شده، تقریباً هرگز حاوی نمک یددار نیستند. علاوه بر این، نمک های مخصوص مانند نمک دریا، نمک کوشر، نمک هیمالیا و فلور دسل معمولاً یددار نیستند. برچسب های محصول نشان می دهد که نمک یددار است یا یدید دارد.

ید در مکمل های غذایی ، معمولا به شکل یدید پتاسیم یا یدید سدیم موجود است. بسیاری از مکمل های مولتی ویتامین/معدنی حاوی ید هستند. مکمل های غذایی از کلپ حاوی ید (یک جلبک دریایی) نیز موجود است.

اکثر مردم در ایالات متحده ید کافی را از غذاها و نوشیدنی ها دریافت می کنند. با این حال، گروه‌های خاصی از مردم بیشتر از دیگران در دریافت ید کافی مشکل دارند:

افرادی که از نمک یددار استفاده نمی کنند. افزودن ید به نمک پرکاربردترین استراتژی برای کنترل کمبود ید است . در حال حاضر حدود 88 درصد از خانواده ها در سراسر جهان از نمک یددار استفاده می کنند.

زنان باردار. زنان باردار حدود 50 درصد بیشتر از سایر زنان به ید نیاز دارند تا ید کافی برای کودک خود تامین کنند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از زنان باردار در ایالات متحده ممکن است ید کافی دریافت نکنند، اگرچه کارشناسان نمی‌دانند که آیا این روی نوزادان آنها تأثیر می‌گذارد یا خیر.

افرادی که از رژیم غذایی گیاهخواری پیروی می کنند یا لبنیات، غذاهای دریایی و تخم مرغ کم می خورند یا اصلا مصرف نمی کنند. غذاهای دریایی، تخم مرغ، شیر و فرآورده های آن از جمله بهترین منابع ید هستند. افرادی که زیاد از این غذاها نمی خورند یا اصلاً آنها را نمی خورند ممکن است ید کافی دریافت نکنند.

افرادی که در مناطقی با خاک های کمبود ید زندگی می کنند و بیشتر غذاهای محلی می خورند. این خاک ها محصولاتی تولید می کنند که سطح ید کمی دارند. از جمله مناطقی که خاک فقیرتر از ید دارند، مناطق کوهستانی مانند هیمالیا، آلپ و مناطق آند و همچنین دره های رودخانه در جنوب و جنوب شرقی آسیا هستند.

افرادی که مقادیر کمی ید دریافت می کنند و همچنین غذاهای حاوی گواتروژن مصرف می کنند. گواتروژن ها موادی هستند که در نحوه استفاده بدن از ید اختلال ایجاد می کنند. آنها در برخی از غذاهای گیاهی از جمله سویا  و سبزیجات چلیپایی مانند کلم، کلم بروکلی، گل کلم و کلم بروکسل وجود دارند . برای اکثر افرادی که در ایالات متحده مقادیر کافی ید دریافت می کنند، خوردن مقادیر معقول از غذاهای حاوی گواتروژن نگران کننده نیست.

اگر ید کافی دریافت نکنم چه اتفاقی می افتد؟

کمبود ید در ایالات متحده و کانادا غیر معمول است. افرادی که ید کافی دریافت نمی کنند نمی توانند مقادیر کافی هورمون تیروئید تولید کنند. این می تواند مشکلات زیادی ایجاد کند. در زنان باردار، کمبود شدید ید می‌تواند به طور دائمی به جنین آسیب برساند و باعث توقف رشد ، ناتوانی ذهنی و تاخیر در رشد جنسی شود. کمبود ید با شدت کمتر می تواند باعث ضریب هوشی پایین تر از حد متوسط ​​در نوزادان و کودکان شود و توانایی بزرگسالان برای کار و تفکر واضح را کاهش دهد. گواتر ، غده تیروئید بزرگ شده ، اغلب اولین علامت قابل مشاهده کمبود ید است.

دانشمندان در حال مطالعه ید هستند تا بفهمند چگونه بر سلامتی تأثیر می گذارد. در اینجا چند نمونه از آنچه این تحقیق نشان داده است آورده شده است.

زنان باردار یا شیرده باید ید کافی برای رشد و تکامل نوزادانشان دریافت کنند. شیرخوارانی که با شیر مادر تغذیه می شوند ید را از شیر مادر دریافت می کنند. با این حال، محتوای ید شیر مادر بستگی به میزان ید دریافتی مادر دارد.

برای در دسترس قرار دادن مقادیر کافی ید برای رشد مناسب جنین و نوزاد، چندین گروه ملی و بین المللی توصیه می کنند که زنان باردار و شیرده و نوزادان مکمل های ید مصرف کنند. انجمن تیروئید آمریکا توصیه می کند که زنان باردار، برنامه ریزی برای باردار شدن یا شیردهی از مکمل روزانه حاوی 150 میکروگرم ید به عنوان یدید پتاسیم استفاده کنند. آکادمی اطفال آمریکا نیز راهنمایی مشابهی دارد. با این حال، تنها نیمی از مولتی ویتامین‌های دوران بارداری که در ایالات متحده فروخته می‌شوند حاوی ید هستند.

کمبود شدید ید در دوران کودکی اثرات مضری بر رشد مغز و سیستم عصبی دارد . اندازه‌گیری اثرات کمبود خفیف ید در دوران کودکی دشوارتر است، اما کمبود ید خفیف ممکن است مشکلات ظریفی را در رشد عصبی ایجاد کند.

دادن مکمل های ید به کودکان مبتلا به کمبود خفیف ید، توانایی های استدلال و عملکرد شناختی کلی آنها را بهبود می بخشد . در کودکانی که در مناطق کمبود ید زندگی می کنند، به نظر می رسد مکمل های ید رشد جسمی و ذهنی را بهبود می بخشد. برای درک کامل اثرات کمبود خفیف ید و مکمل های ید بر عملکرد شناختی به مطالعه بیشتری نیاز است.

اگرچه بیماری فیبروکیستیک سینه مضر نیست، اما باعث ایجاد توده و درد سینه می شود. این بیماری عمدتاً زنان در سنین باروری را تحت تأثیر قرار می دهد، اما می تواند در دوران یائسگی نیز رخ دهد . دوزهای بسیار بالای مکمل های ید ممکن است درد و سایر علائم بیماری فیبروکیستیک پستان را کاهش دهد، اما مطالعات بیشتری برای تایید این امر ضروری است. قبل از مصرف ید برای این وضعیت با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید، به خصوص به این دلیل که ید در دوزهای بالا می تواند خطرناک باشد.

حوادث هسته ای می تواند ید رادیواکتیو را در محیط آزاد کند و خطر ابتلا به سرطان تیروئید را در افرادی که در معرض ید رادیواکتیو هستند، به ویژه کودکان افزایش دهد. افراد مبتلا به کمبود ید که در معرض ید رادیواکتیو هستند به ویژه در معرض خطر ابتلا به سرطان تیروئید هستند. سازمان غذا و داروی ایالات متحده یدید پتاسیم را به عنوان یک عامل مسدودکننده تیروئید برای کاهش خطر سرطان تیروئید در مواقع اضطراری تشعشع تایید کرده است.

بله، اگر شما بیش از حد دریافت کنید. دریافت سطوح بالای ید می تواند برخی از علائم کمبود ید، از جمله گواتر (بزرگ شدن غده تیروئید) را ایجاد کند. مصرف زیاد ید همچنین می تواند باعث التهاب غده تیروئید و سرطان تیروئید شود. دریافت دوز بسیار زیاد ید (مثلاً چند گرم) می تواند باعث سوزش دهان، گلو و معده شود. تب؛ دل درد؛ حالت تهوع ؛ استفراغ؛ اسهال ؛ نبض ضعیف؛ و کما

حدود بالای روزانه ید شامل دریافت از همه منابع - غذا، نوشیدنی و مکمل ها - است و در زیر ذکر شده است. این سطوح برای افرادی که به دلایل پزشکی تحت نظر پزشک ید مصرف می کنند اعمال نمی شود.

تولد تا 12 ماهگی: تاسیس نشده است

کودکان 1 تا 3 سال: 200 میکروگرم

کودکان 4 تا 8 سال: 300 میکروگرم

کودکان 9 تا 13 سال: 600 میکروگرم

نوجوانان 14 تا 18 سال: 900 میکروگرم

بزرگسالان: 1100 میکروگرم

آره. مکمل های ید می توانند با داروهایی که مصرف می کنید تداخل داشته باشند یا با آنها تداخل ایجاد کنند. در اینجا چند نمونه آورده شده است:

مکمل های ید ممکن است با داروهای ضد تیروئید مانند متیمازول (تاپازول) که برای درمان پرکاری تیروئید استفاده می شود، تداخل داشته باشند . مصرف دوزهای بالای ید همراه با داروهای ضد تیروئید می تواند باعث شود بدن شما هورمون تیروئید بسیار کمی تولید کند.

مصرف یدید پتاسیم همراه با داروهای فشار خون بالا که به عنوان مهارکننده‌های ACE شناخته می‌شوند، می‌تواند میزان پتاسیم خون را به سطح ناایمن برساند. مهارکننده های ACE عبارتند از بنازپریل (لوتنسین)، لیزینوپریل (پرینیویل و زستریل) و فوزینوپریل (مونوپریل).

اگر یدید پتاسیم را همراه با دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم مانند اسپیرونولاکتون (آلداکتون) و آمیلوراید (میدامور) مصرف کنید، مقدار پتاسیم خون شما نیز می تواند خیلی زیاد شود .

به پزشک، داروساز و سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در مورد مکمل های غذایی و داروهای تجویزی یا بدون نسخه ای که مصرف می کنید، اطلاع دهید. آنها می توانند به شما بگویند که آیا این مکمل های غذایی ممکن است با داروهای شما تداخل داشته باشند یا خیر. آنها همچنین می توانند توضیح دهند که آیا داروهایی که مصرف می کنید ممکن است در نحوه جذب یا استفاده بدن شما ید یا سایر مواد مغذی اختلال ایجاد کند یا خیر .